Merry Christmas vanuit de Caribbean!

Heeeey allemaal!

Ten eerste nog een vrolijk kerstfeest, al is dat alweer zo goed als voorbij. Heb van verschillende mensen op mn kop gekregen dat ik al zo lang niks meer op mijn site gezet heb... bij deze mijn excuses!

Ben momenteel bij Gillie op de Westerdam in de Caribbean. Na keihard gewerkt te hebben op de Maasdam, geniet ik nu van mijn vrije tijd, aangezien mijn functie 'friend onboard' is, niks mis mee. Mijn contract als Guest Relations Manager was erg goed gegaan. De lange dagen die ik werkte, waren de moeite waard. Naast waardering van mijn team en andere afdelingen die dat duidelijk lieten merken, heb ik ook een hele goede beoordeling van de hotelmanager gekregen voordat ik op 5 december van boord ging. Helaas heb ik van hoofd kantoor te horen gekregen dat ze momenteel geen GRM functie beschikbaar hebben en mijn volgende contract weer als GRS (supervisor) zal zijn. Ondanks dat ze dit van te voren al gezegd hadden, blijft dat toch wel een teleurstelling. Wel werd mij aangeboden om naar de Westerdam te gaan, zodat ik op hetzelfde schip als Gillie kan werken. Daar was ik wel erg blij mee, totdat ik mijn contract kreeg en dat 30 maart pas zou beginnen. Dat is een te lange vakantie! We will see...

Op 5 december kwam ik dus van de Maasdam af, waarna ik flink ben gaan shoppen in Ft. Lauderdale, Florida. 'Kerstinkopen!' Onze hut is helemaal in de kerstsfeer nu :-) 's Avonds na lang wachten kwam Gillie aan in het hotel! Grappig was dat ik veel bekenden tegen kwam in het hotel die net van een Dam-schip afkwamen of de volgende dag naar een ander schip gingen. Heb zelfs nog een hotelkamer geleend haha... Ik was namelijk dood moe en omdat het hotel op Gillie's naam geboekt was, mocht ik nog niet inchecken zonder hem. Begrijpelijk, maar erg irritant. De volgende dag zijn we naar Miami gegaan.. was erg leuk om eens gezien te hebben. En ja je komt ook nog echt bekende mensen tegen... in ons geval Paris Hilton.

Zondag 7 december gingen we aan boord van de Westerdam; Ook hier weer vele bekenden waar ik op andere schepen mee gewerkt heb. Wel vroegen zij zich af waarom ik mijn normale kleding rondliep en niet in uniform... dus moest ze ff uitleggen dat ik ondertussen een hele leuke kerel aan de haak geslagen heb en als zijn vriendinnetje meevaar, zonder te werken!

Was trouwens wel heel vreemd die eerste dagen om niet te werken. Ik lag de eerste haven op het strand te relaxen, toen ik gasten hoorde zeggen 'Misschien heeft hij een hartaanval? Misschien een zonnesteek?' Toen sprong ik toch meteen overeind... Gelukkig was er dit keer geen aktie nodig aangezien de lifeguards van het strand er al waren. Ik bedankten twee gasten die geholpen hadden aangezien ze in het dagelijks leven in de verpleging werkten. Toen ik dat deed vroegen ze wat ik deed aan boord.... Hmmm... eigenlijk niks! Verder breng ik verdwaalde gasten naar hun plaats van bestemming, maar probeer ik klagende mensen maar te negeren... anders zou het vakantie-effect verdwijnen! Die eerste week heb ik wel nog een ochtend voor 'shore excursions' gewerkt voor een paar uurtjes. Ze zeiden dat ze wel wat hulp konden gebruiken en ik moet zeggen dat dat toch goed voelt om me weer ff nuttig te maken. De shore excursions manager is super aardig en ik mag gewoon gratis allemaal excursies doen. Zo heb ik een snorkel excursie in Grand Cayman gedaan; erg mooi! En in Costa Maya, Mexico, ben ik een paar tempels gaan bezoeken.

Ondertussen ben ik ook nog een weekje thuis in Nederland geweest. Op dinsdag 16 december kreeg ik een smsje dat ik naar huis moest bellen, omdat het niet goed ging met mijn oma. Ze kon niet meer slikken en kreeg dus geen eten of drinken meer binnen. Dan is het wel even balen dat je aan de andere kant van de wereld zit. Ondanks dat we nooit een hele goede band met mijn oma hebben gehad, blijft het toch mijn oma en de laatste anderhalf jaar was ze erg positief veranderd. Ik had laatst aan gasten uit Landgraaf foto's meegegeven die ik door een fotograaf aan boord had laten maken voor mijn oma. Zo heeft ze nog een recent beeld van mij bij haar herinneringen kunnen toevoegen, want helaas was ik te laat thuis om nog gedag tegen haar te zeggen. Die dinsdag was het schip de hele dag op zee. De volgende ochtend in Aruba ging ik van boord, maar diezelfde ochtend is mijn oma overleden. Uiteindelijk maar beter, want pijn leiden is ook niks.
Donderdag door Reinoud, mijn neef, opgehaald van Schiphol (Thanks Rein). Twee dagen bezig geweest met het regelen van de begrafenis en wat daar bij komt kijken. Zaterdag de begrafenis... Iedereen die er was bedankt voor jullie komst... Doet goed om zoveel mensen te zien! Het was een waardig afscheid en ik ben heel blij dat ik meteen naar huis ben gekomen.

Zondag 21 december hebben we thuis kerst gevierd, omdat de kerstman dit pas laat wist, werd de zondag besteed aan nood-kerstinkopen. Daarna gezellig met mijn ouders, Manuela, tante Annie en ome Gerard en Reinoud gegourmet. Was toch leuk om ook nog een beetje thuis te zijn met kerst. Wel wilde ik heel graag bij Gillie zijn voor de echte kerstdagen en zo ben ik dinsdagochtend, heel vroeg, weer vertrokken. Het was een lange reis via Boston (waar een dik pak sneeuw lag) en Miami naar St. Thomas, US Virgin Islands. 24 uur nadat ik thuis bij mijn vader in de auto was gestapt liep ik het trapje van het vliegtuig naar buiten op een mini vliegveldje in St. Thomas. Ik kan jullie allemaal mijn reisverzekering aanraden, want die hebben mijn vlucht heen en terug geregeld en betaald. Allemaal heel goed geregeld... IK was helemaal onder de indruk! Interpolis vd Rabobank, om even reclame te maken!

Ik kwam woensdag 24 december weer aan boord... snel nog kadootjes inpakken en mijn surprise klaarmaken voor 's avonds. De dek officieren en engineers deden namelijk 'secret Santa' zoals ze dat hier noemen, in Nederland beter bekend als 'surprise'. Omdat ik toch niet werk aan boord nu, werd 'gehint' dat ik dat wel eens ff kon regelen, dus dat had ik nog net voor ik naar huis ging gedaan. Het was errug gezellig... Zoooo gezellig dat ik niet eens meer alles kan herinneren... haha. Oow mijn kado was ook lachen trouwens.. de chief engineer had mij.. en ik kreeg een 'butt booster'. Wat is dat zul je denken... nou dat dacht ik ook. Na de foto's en instructies op de verpakking te hebben bekeken, snapte ik wel dat het bedoeld is om de omvang van mijn kont te vergroten!!! De uitleg was dat donkere mannen van dikke konten houden, vandaar! Goed gelachen in ieder geval! Zo zie je maar... wij vrouwen proberen maar steeds af te vallen, maar de mannen denken dat er nog wel iets bij mag! Ppff thihi.
Op eerste kerstdag was het moeilijk om op te staan... Gillie en ik hadden beide een bonkend hoofd.. Hmm hoe zou dat komen?! Gillie had eerste kerstdag vrij gekregen, dus dat was wel mooi. Na verschillende telefoontjes 'waar we bleven' zijn we naar 'Steel Beach' gegaan... dat is bovenop het schip naast de schoorsteen, waar geen gasten kunnen komen en de engineers erg creatief zijn geweest; er staan een opblaasbaar zwembad en gropte grasmat, tafels, stoelen en een BBQ! Aangezien Gillie nooit echt de kans krijgt om aan wal te gaan, gingen we toch even iets in San Juan, Puerto Rico eten. Voor wie 'Senior Frogs' kent... daar liepen we langs, maar we zouden gezellig lokaal gaan eten, dus geen 'Senior Frogs'... dat je overal op de wereld hebt. Maar een van Gillie's collega's had ons geschoten en rende naar buiten om ons naar binnen te trekken! Dit is een Mexicaanse tent en voor ik wist kregen we gratis tequilla shots... Oow nee! Wel gezellig, maar toch ook wel weer zonde hoe we de hele middag binnen hebben gezeten, terwijl het zonnetje buiten scheen. 's Avonds een borrel en kerstdiner voor alle officieren, daarna nog heel even naar de bar, maar dit keer op tijd naar 'huis'. Toen zelf in onze hut kerst gevierd en onze kadootjes uitgepakt! Van Gillie's moeder en zusje heb ik parfum en bodylotion gekregen, de Front Office van de Maasdam had een grote hond (knuffel) voor me klaar liggen in St. Thomas en van Gillie heb ik een mooie ketting (Surinaams- speciaal voor mij laten maken!), armbandje en hele leuke oorbellen gekregen. Ben weer goed verwend!

Vandaag leek het even of de haven 'Grand Turk' geannuleerd zou worden omdat de wind veel te hard was (45 knopen voor de kenners).. Na een uur geankerd te hebben gelegen, was de situatie verbeterd en zijn we toch aangemeerd. Daar ben ik met een meisje van de Front Office lekker op het strand gaan liggen, om eidelijk iets aan mijn kleurtje te doen. Ook heb ik natuurlijk nog even naar huis gebeld, omdat mijn vader vandaag jarig is! Nogmaals gefeliciteerd pap... en heb je de kaart op mijn kamer gevonden?? Hoop dat jullie een gezellige dag hebben gehad...

Vanaf zee wens ik jullie alvast een goeie 'roetsj' naar het nieuwe jaar en alles wat jullie wensen voor 2009!

Liefs, Moon